شعر - عاقبت رویای من بیهوده شد
عاقبت ، رویای من بیهوده شد
در نیازت پیکرم فرسوده شد
عشق تو آخر مرا از پا فکند
دامنت بر خون من آلوده شد
روزها از روز ناکامی گذشت
دردها بر درد من افزوده شد
باز قلب پاک و بی آلایشم
مجرم این جرم نا بخشوده شد
"آسمان" عشق تو را در خویش کشت
تا که آخر، خاطرش آسوده شد
مهدی افتخاری فر 84/8/29
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد