یادداشت - دنیای این روزای من

سلام

با عرض معذرت خدمت دوستان عزیزم بخاطر وقفه طولانی مدتی که در آپدیت کردن وبلاگ پیش آمد.

من از اول تیر رقتم سریه کاری که همکار سابقم، خانم سلک برام جور کرده. یعنی همونجاییه که خودش کار میکنه. دستش درد نکنه، صفای معرفتش

حالا، اینو گفتم که بدونین چرا یه مدت نبودم. آخه اولای کارمه و دارم آموزش می بینم. به همین خاطر از صبح تا شب محل کارمم. دقیقا 1 ماهه هیچ کدوم از دوستامو ندیدم! بعد از دماوند، کوه نرفتم و کلا احساس خستگی دارم

این کار هم که متاسفانه کلا چیزی تحتعنوان آف و مرخصی و تعطیلی نداره. تا الانم برنامه مشخصی نداشته. زبانمم که رسوندم به مراحل آخر، الان کلا رو هواست!

القصه که بی برنامگی خیلی بده

حالا خداروشکر کم کم دارم با بچه های محل کار جدید آشناتر میشم. به استثنای یه مورد (به قول گراهام گرین: مورد از  درمان گذشته!) که همه باهاش مشکل دارن کلا! با کسی مسئله خاصی ندارم. دارم جا می افتم

فعلا