شعر - بیش از این تاب ندارم که کشم درد دگر

باز هم سلام. این هم آخرین شعرم هستش که تقدیمتون میکنم

بیش از این تاب ندارم که کشم درد دگر

دیدگانم شده سرخ و دل من سرد دگر

ناتوان گشته ام و سخت ملول و بیمار

طاقتم طاق شده است و رخ من زرد دگر

هرچه را داشتم آتش زدم اندر رهِ دوست

چون تهیدست شدم کرد مرا طرد دگر

از امیدم اثری نیز نمانده است بجای

گشته ام غمزده ای مفلس و شبگرد دگر

گله ای نیست مرا از بد و خوب تقدیر

هرچه می خواست کند با دل من کرد دگر

"آسمان" گشت ز نیرنگ تو سیر ای دنیا

دل بریده است ز امّید تونامرد گر

11/4/91

شعر - ای که بی مهر و وفا عشق من ات رفت ز یاد

ای که بی مهر و وفا عشق من ات رفت ز  یاد
وی که دستان خزان  جای دلت، سنگ نهاد

نکنم هیچ شکایت ز جفای تو ولی
آه من تا به ابد بدرقه ی راهت باد....

شعر - چیستم من؟ غرقه ی دریای عشق

چیستم من؟ غرقه ی دریای عشق

خسته ای وامانده در صحرای عشق

می پرست و دُردی آشامی صبور

واله و شوریده و شیدای عشق

شعر - ای کز سر بی مهریَت پژمرده شد رخسار من

ای کز سر بی مهریَت پژمرده شد رخسار من

گم گشت خنده از لب و خاموش شد گفتار من

چون گل دمیدی در برم، آتش زدی بر پیکرم

اکنون دگر خاکسترم، ویرانه شد گلزار من

شعر - مرا در سینه دردی هست، جانسوز

مرا در سینه دردی هست، جانسوز

عذابی دردناک و استخوان سوز

چنان دردی که درمانی ندارد

چنان رنجی که پایانی ندارد

شعر - دل فرو مانده است اندر چنگ تو

دل فرو مانده است اندر چنگ تو

گوش جان سرمست  از آهنگ تو

باز هم قلب بلورینم شکست

در جدال قلب همچون سنگ تو

شعر - ساز رفتن می زنی، چشم مرا تر می کنی

ساز رفتن می زنی، چشم مرا تر می کنی

نو گل امّید را نشکفته پر پر می کنی

بر درت بنشسته ام با خاکساری روز و شب

التماست می کنم، اما تو بدتر می کنی

شعر - خسته ام از چرخ بازیگرنما

خسته ام از چرخ بازیگرنما !
زین همه ناداور داورنما !

دشمنانم سخت در پیکار من
دوستانم هم تماشاگر نما !

شعر - بشکنی ای دست، نمک نداری

بشکنی ای دست، نمک نداری

خون شوی ای دل که کلک نداری

آینه ای، رسم تو  روراستی

عیب تو اینست که لک نداری

شعر - سخت دلم گرفته از چرخش چرخ روزگار

سخت دلم گرفته از چرخش چرخ روزگار

زین همه سختی و بلا، رنج و گریز و انتظار

غمزده ای شکسته ام، بی پر و بال و خسته ام

دل ز همه گسسته ام، آینه ای پر از غبار